KURO: System

Mechanika Kuro opiera się na testach Cecha + Umiejętność/Specjalizacja przeciwko Stopniowi Trudności lub rzutowi przeciwstawnemu. Cech jest osiem: Zręczność, Siła, Wytrzymałość, Refleks, Inteligencja, Percepcja, Charyzma, Siła Woli. Ich wartość oznacza ilość kości sześciościennych, którymi rzucamy podczas testu. Umiejętności i Specjalizacje natomiast przyjmują wartość liczbową, którą dodajemy do wyniku osiągniętego po zsumowaniu rzutu kośćmi. Istnieją też Cechy drugorzędne, wyliczane z tych głównych: Punkty Życia, Próg Ciężkich Ran, Próg Śmierci, Obrona, Szybkość Reakcji, Ilość Akcji oraz Ruch.

Podczas testów "szóstki" eksplodują, podczas gdy "czwórki" traktuje się jako "0", ponieważ jest to liczba w Japonii pechowa – wymawia się ją tak samo jak słowo "śmierć". Wedle zasady opcjonalnej, jeżeli podczas rzutu na większości kości wypadło "4", oprócz niepowodzenia akcji mają miejsce dodatkowe konsekwencje negatywne.

Tworzenie postaci odbywa się poprzez rozdzielanie puli punktów. Ponadto gracz (konsultując to z MG) ustala wiek i klasę społeczną ("Kaiso") swojej postaci, co jest o tyle istotne, że wiek określa ilość punktów na Umiejętności i Specjalizacje, a klasa społeczna ma wpływ na dostępność wyposażenia na początku gry. Ciekawie rozwiązano kwestię Kontaktów – w Kuro jest to kolejna Umiejętność ze Specjalizacjami opisującymi środowisko, w jakim dany znajomy się obraca. Po przekroczeniu pewnych progów w danej Specjalizacji uzyskujemy dostęp do "Gimmiku", czyli dodatkowych bonusów mechanicznych.

Początkowe postacie zdają się być niezbyt potężne. Na Cechy startowe nałożono ograniczenia, punktów nie ma zbyt wiele, ponadto niektóre Umiejętności wymagają wcześniejszego uzyskania w innych poziomu przynajmniej 3 (np. Biomechanika wymaga Medycyny i Robotyki). W podręczniku umieszczono gotowe do gry postacie-archetypy: fixer, student, glina, idol, prywatny detektyw, okultysta i "ovelocker" (osoba nielegalnie przeprogramowująca roboty).  

Jeżeli chodzi o walkę, to można stosować ataki oparte na Zręczności (standardowy), Sile lub w przypadku walki dystansowej Percepcji (trudniej trafić, ale większe obrażenia), albo Refleksie (łatwiej trafić, mniejsze obrażenia). Bardzo przypomina to mechanikę z innej gry 7ème Cercle, Yggdrasill, ale jest dużo mniej złożone: brak technik specjalnych, tabeli obrażeń krytycznych czy podziału na akcje główne i drugorzędne. Dla mnie jest to zaleta, aczkolwiek muszę zauważyć, że w tabelkach podsumowujących rodzaje dostępnych ataków najwyraźniej pojawiły się błędy odnośnie wykorzystywanych Cech, co potwierdzają porównania z Yggdrasill. Ogólnie jednak rzecz biorąc zasady są proste i zrozumiale przedstawione: nie może być źle, jeżeli pełną serię w wielu przeciwników rozstrzyga się dwoma rzutami...

Kuro zawiera oczywiście zasady leczenia, zasady dodatkowe (np. tonięcia) i reguły rozwoju postaci. Ponadto otrzymujemy zasady związane z uzależnieniami oraz opisy kilku niedawno powstałych chorób, narkotyków i trucizn. Co do leczenia, bardzo fajne jest w tym systemie przywracanie życia przez ekipy medyczne, które przywodzi na myśl starego, dobrego CP2020: m. in. na podstawie czasu, jaki upłynął od zgonu, oblicza się Stopień Trudności, który muszą przerzucić medycy. Wyobrażam sobie powrót tych emocji, jakie związane były z ewentualnym przybyciem AV-ałki Trauma Team w Night City J

To tyle. W następny wpisie zaprezentuję kilka technologicznych zabawek z Shin-Edo.